Şu sıralar sıkça duymaya başladığım bir sözcük “sonsuz”. Peki acaba kullananlar ne anlama geldiğini biliyor mu; hiç sanmıyorum…
“Son-suz”, sonu olmayan bir şey; öncelikle algı ötesi bir kavram, sadece teorikte var olabilir. Ayrıca herkese göre anlamı değişir.
Son evre kanser hastası gelip bana “Bu dren bende sonsuza kadar kalacak mı?” diye sorduğunda ilk kez aklıma geldi bu durum. Ona “Evet” dedim, çünkü o yaşadığı veya yaşadığını hissettiği sürece kalacak onda dren, ama o öldükten sonra dreni çekilecek, inancına göre gömülecek… Yani dren aslında sonsuza kadar durmayacak. Yani aslında bir sonu var, sadece o bunu göremeyecek.
Zaten sonsuza “kadar” ne saçma bir şey; sonu olmayan bir şeye kadar ne demek?! Sonsuza kadar saymak derdik küçükken: “…999998, …999999, sonsuz” diye bir nokta mı var, yok! Sonsuza kadar sevmek de bir benzeri…
Kabul ediyorum aslında çok felsefi bir konu, ama sonsuz kavramını kabul etmem için önce “zaman” kavramını kabul etmem lazım. Halbuki zaman diye de bir şey yok. Hayatı kolaylaştırmak için uydurulmuş bir şey, matematik gibi…
Sonuç olarak "sonsuz" diye bir şey yok; abartıyı vurgulamak için kullanıldığında bana komik geliyor artık.
Uzayın hiç sonu olmadığını kavramak inanılmaz derecede güçtür ama bir sonu kavramak daha güçtür. Zaman diye adlandırdığımız sürenin sonsuz olduğunu kavramak müthiş güçtür ama zamanın hiç olmayacağı bir zamanı kavramak daha da güçtür.
Thomas Paine
